Çocukken bayramlar daha farklı oluyor, daha bir başka gözle bakıyor insan bayrama belkide hayatta.
Bayram ; kınalar yakıldığı baklavaların açıkldığı gelecek misafirlere el emeği göz nuru yemeklerin yapıldığı, bayramın ilk günü cici cici elbiselerimizin giyildiği ve büyüklerimizden harclıklarımızı alıdığımız en önemlisi kalabalık sofralarımızın olduğu bayramlardı. Zaman geçtikçe bizler büyüdükçe değişti herşey. Yine eski günlerdeki geleneklerimizin çoğunu yerine getiriyoruz ama aynı heyecan var mı ? İşte o bir muamma...
Evlendikten sonra bayramlar yine aynı hızda geçti bizim için ee çocuk yok sadece aile büyüklerine gidip kalan zamanıda fırsat bilip kaçardık İstanbuldan.
Ama bu bayram benim bizim için çok farklıydı, çocukluğumdaki heyecan geri gelmişti çünkü evimizin içinde bizi kahkahalarıyla şenlendiren, bize bayramı hatırlatan minik bir prens vardı. Selimin 2. Bayramı, bu bayram artık bizi daha iyi anlıyor cevap veriyor hatta ne istediğini kendi dilince anlatmaya çalışıyordu.
Çocukluğumdaki gibi, cicileri bu sefer selim için almış, biz anne, baba, teyze, amca olarak harclıklar vermeye başlamıştık. İşte bayram şimdi tam bayram olmaya başlamıştı. Kalabalık bir kahvaltı sofrasından sonra içilen güzel bir türk kahvesi ve kahvemize eşlik eden konuşmalar gülümsemeler...
Bu bayramı Selimle birlikte daha çok hissettik, büyükler, kuzenler, dostlar ziyaret edildi, yine evimizde misafirler ağırlandı ve bayram bayram tadında geçti tıpkı çocukluğumdaki gibi.
Kalabalık sofralarınızın olduğu, evlerinizin dolup dolup taştıdığı ve çocukluğunuzdaki gibi hissettiğiniz bayramlarınızın olması dileğiyle
Sevgiler,
Daha nice güzel bayramlarınız olacak canım,allah uzun ömürler versin hepimize inşallah
YanıtlaSilİnşallah canım benim hep birlikte düşünsene bizim kuzuların büyüdüklerini ay hayali bile güzel.
Sil