Seninle Büyüyorum Prensime Mektup 4

Seninle büyüyorum ben....

     Evet çok sabırsızdım her şey hemen olsun isterdim, 9 ay boyunca sabrı öğrendim, mucizelere inanmazdım şimdi senin büyüdüğünü gördükçe mucizelere inanır oldum.

    İlk nokta kadar resmini görünce ağlayıp hıçkırıklara boğulmuştum oysaki ne yüzünü biliyordum ne de tenine dokunmuştum, her ay yeni fotoğraflar eklendi albüme, yavaş yavaş belirmeye başladın, her resim benim için sonsuz bir mutluluktu, 1 ay boyunca
sabırsızlıkla bekliyordum seninle randevumuzu, bide ilk kalp atış, nokta kadar bir can ve çok hızlı çarpan bir kalp.... Hala kulaklarımda.

   İlk koynuma verildiğin zaman bir elime sığmıyordun o küçücük ellerin elimin içinde kayboluyordu, şimdi bakıyorum da o minik eller artık kaybolmuyor elimde, bide ellerinle yanağıma dokunman yok mu... Tarifsiz

     

   İlk zamanlarda nasıl yatırıyorsak öyle kalıyordun, şimdi bir birey oldun, sen karar veriyorsun ne tarafa dönüp yatacağını... Artık sadece acıktığında çıkmıyor sesin konuşuyorsun sanki benimle, dünyadaki en güzel şarkıları söylüyorsun bana.

   Annem anlatırdı inanmazdım, "nefesini bile hissedersin, sen en derin uykunda da olsan bebeğinin en ufak bir sesine kalkarsın ve onunla büyürsün" derdi, öyleymiş seninle büyüyorum...

    Ve seni çok seviyorum......